" نوشته هاو یادداشتها"

.كه او در نجف اشرف زندگي مي‏كرد و بسيار مشتاق بود به طريقي محل دفن جده ‏اش حضرت زهراعليها السلام را پيدا و زيارت كند. براي اين مقصود ختم مجرّبي را - كه شامل چهل شب عبادت در حرم اميرالمؤمنين‏ عليه السلام و امور ديگر بود - انجام داد تا شايد حضرت علي‏ عليه السلام او را به محلّ قبر شريف حضرت زهراعليها السلام راهنمايي كند. شب چهلم، بعد از انجام ختم و توسّل فراوان، به بستر خواب رفت. در عالم خواب به محضر امام باقرعليه السلام يا امام صادق‏ عليه السلام رسيد. امام به او فرمود: «عليك بكريمة اهل البيت - به زيارت كريمه اهل بيت‏ عليهم السلام برو -» پدرم تصور كرده بود منظور امام، زيارت حضرت زهراعليها السلام است؛ لذا به امام عرض مي‏كند: قربانت گردم؛ من نيز برنامه ختم را براي همين منظور انجام داده‏ ام تا قبر آن حضرت را نشانم دهيد. امام مي‏فرمايد: «منظور من قبر شريف حضرت معصومه‏ عليها السلام در قم است. محلّ دفن حضرت زهرا از اسرار الهي است. طبق وصيت خانم بايد قبر مخفي بماند و من نمي‏توانم قبر حضرت فاطمه‏ عليها السلام را بر خلاف وصيّت او معلوم كنم. به زيارت حضرت معصومه‏ عليها السلام برو گويا به زيارت حضرت زهراعليها السلام رفته ‏اي».كريمة اهل بيت‏عليهم السلام: علي اكبر مهدي پور، ص 45-43. سپس حضرت آيةاللّه مرعشي نجفي‏ قدس سره مي‏فرمايند: به سفارش پدرم براي زيارت قبر حضرت زهراعليها السلام به زيارت حضرت معصومه‏ عليها السلام در قم مشرف شدم اما مرحوم حاج شيخ عبدالكريم حائري - مؤسس حوزه علميه قم مرا در قم نگهداشتند.  فداها ابوها! يكي از احاديث شگفت پيامبر اكرم‏صلي الله عليه وآله جمله ‏اي است كه بارها درباره حضرت فاطمه‏ عليها السلام فرموده‏اند؛ «فداها ابوها- پدرش به فدايش باد -» جالب اين جا است كه همين جمله را حضرت موسي بن جعفرعليه السلام در مورد حضرت معصومه ‏عليها السلام بيان فرموده‏اند. روزي جمعي از شيعيان براي تشرف به محضر امام موسي بن جعفرعليه السلام و ارائه پرسشهاي خود وارد مدينه شدند. وقتي به منزل آن حضرت رسيدند، با خبر شدند كه آن بزرگوار در شهر نيست و تا زمان خروج آنها نيز بازنخواهد گشت. به ناچار پرسشهاي خود را نوشتند و به افراد خانواده امام كاظم ‏عليه السلام سپردند تا در سفر بعد پاسخ آن سؤالات را بگيرند. آنها پس از سپردن آن نامه مدتي در مدينه ماندند. وقتي براي خداحافظي به خانه امام كاظم ‏عليه السلام آمدند، پاسخ پرسش‏هاي آنها كه در نامه‏اي نوشته شده بود به آنها داده شد. نكته‏اي كه مايه تعجب آنها شد اين بود كه دريافتند پاسخ سؤالات را حضرت معصومه‏ عليها السلام - با اينكه در آن عصر حدود شش سال بيشتر نداشت - نوشته و آماده نموده است. هنگام مراجعت و در بين راه، با امام كاظم‏ عليه السلام كه از سفر باز مي‏گشت، ملاقات نمودند و ماجرا را به اطلاع آن حضرت رساندند. امام ‏عليه السلام نوشته را از آنها طلبيد و مطالعه كرد و پاسخ‏هاي حضرت معصومه ‏عليها السلام را درست يافت، آنگاه به نشان تمجيد از حضرت معصومه‏ عليها السلام و تصديق او سه بار فرمود: «فداها ابوها»؛ پدرش به فدايش بادكشف اللئالي: صالح بن عرندس حلّي، طبق نقل كتاب كريمه اهل بيت‏عليهم السلام، ص 64-63.»