دوشنبه شب عليرغم اينكه مايل بودم براي مسافرت فرداساعت 5 صبح  به خوي زودتر بخوابم ولي بنابر قول قبلي با همكارانم در اداره كل نوسازي مدارس آذربايجان شرقي با آقاي نجفي افشار به منزل يكي از خيرين مدرسه ساز بنام آقاي مختار شيرپور كه در نزديكي منزلمان بود رفتيم.آن شب 13 نفر از همكاران آموزش و پرورش و نوسازي و مجمع خيرين استان با هماهنگي قبلي از تبريز به منزل اين خير بزرگوار آمده بودند تا در جشن تولد ايشان در سن هفتاد سالگي و به ميمنت سلامتي  از بيماري در دوهفته قبل با خانواده ايشان مراسمي داشته باشند . وقتي توصيف كارهاي خير ايشان را رئيس آموزش و پرورش مي گفت متوجه شدم ايشان چه انسان بزرگي است هفت كارخير مدرسه سازي و كتابخانه و اينكه مي گفت قصد دارد به نيت 14 معصوم ادامه دهد . صحبتهاي خانم ايشان از اينكه كارهاي خير ايشان از جوانيشان بوده است و مشكلات بسياري از مراجعه كنندگان را برطرف كرده و صحبتهاي پسران ايشن و دادمادشان در حمايت از كارهاي خير جلسه اي زيبا و صميمي را در خاطرم ايجاد كرد.