سال 94 در ساعت دوي بامداد از راه رسيد . روزهاي آغازين سال جديد ابرهاي نسبتا خوبي به كشور امد و باران زيادي در اقصي نقاط كشور باريد.رهبري معظم اين سال را همدلي و هم زباني دولت و ملت ناميد و در اين روزها جلسات متعدد اقاي ظريف و يارانش با كشورهاي پنج بعلاوه يك در كشور سويس شهر لوزان  منجر به صدور بيانيه لوزان شد . اكثريت مردم را اميدوار و اقليتي هم انرا خيانت دانسته و به مخالفت برخواستند.هفته دوم سال را به اتفاق خانواده و خويشان نزديك به خوزستان رفته و در مناطق عملياتي بياد شهيدان افتاديم و از وجود معنوي انان كسب انرژي كرديم.شهداي مظلوم هويزه به فرماندهي شهيد سيد حسين اعلم الهدي در بيابانهاي هويزه با گنبد و بارگاه ياداور مقاومت اين دلير مردان بود. دهلاويه نيز با يادمان شهيد دانشمند و دلاور چمران بزرگ فضاي خاصي را بوجود اورده بود. شلمچه و هشت شهيدي كه بياد امام هشتم از 47 شهيد گمنام با لباسهاي خونين و دست مصنوعي حاج حسين خرازي با تانكها و مين هاي بجامانده از دشمن و نهر حنين كه دو پاسگاه ايران و عراق را در فاصله كمي نشان ميدهد و ياداور عمليات كربلاي چهار است و خرمشهر و ابادان و..سفر خوبي را براي ما بوجود اورد هرچند در روز سيزده در مسير ايذه پرايد سفيدي امانمان نداد و بر پشت ماشينمان كوبيد.