در یکماه قبل با آموزش و پرورش ورامین و نوسازی مدارس استان تهران هماهنگ می کردیم که مدرسه مشارکتی موسی ابن جعفر که با کمک آقای موسوی در ورامین ساخته شده بود و واسطه آن سرکار خانم نیزاری بود را افتتاح کنیم  هربار به دلایلی به تاخیر افتاد تا اینکه در آخر قرار شد که در ایام دهه فجر  و بازهم نشد بالاخره بعد از دهه فجر این مراسم با حضور خانواده ایشان  و مسولین در محل مدرسه برگزارگردید.البته خود ایشان در مراسم حضور نداشت و خانواده ایشان گفتند که در بیمارستان در حال کما بسر می برد . فرزند پسرش با گریه و بغض و احترام از پدرش سخن گفت و همه برای شفای ایشان همگان دعا کردند. در این جلسه فهمیدم که آقای موسوی یک انسان عارف و وارسته بوده و طرفداران زیادی دارد.به او لقب آقاجون می دادند.ایشان یک درمانگاه را هم در پاکدشت شروع کرده بود .چند روزی از افتتاح نگذشت که خبر فوت ایشان را دریافت کردیم  .بفکر فرو رفتم که چرامراسم این مدرسه  به تاخیر افتاد و مانتوانستیم حضور این پیرمرد باصفا را داشته باشیم و چرا بعد از افتتاح ایشان به دیار حق شتافت. شاید حکمتی داشته باشد که ما از درک آن عاجریم. بهرحال در مراسم سوم ایشان در مسجد اعظم قلهک شرکت کردم مراسم خاصی بود. مداحان مختلف و اشگ و ناله فراوان در غم او و مادرش فاطمه سلاما... روحانیتی خاص به مجلس داده بود. خدایش رحمت کند.