" نوشته هاو یادداشتها"

امسال هم توفیق یافتیم در روز جمعه 12 آبانماه 96 تا به اتفاق آقا مجتبی شاه محمدی باجناقم و آقا مهدی دوست ایشان و همسفر چند ساله و آقا محمد حمزه پسرم که اولین سال زندگی مشترکشون را شروع کرده بود و آقا حمید نیستانی برادر خانمم که از قم آمده بود با ماشین آقا مهدی به ایلام رفته و  در مهمانسرای نوسازی مدارس شب را به سر برده و صبح سحر از اونجا به سمت مرز مهران رفته و با وجود نظم حاکم به راحتی از آنجا عبور کرده و ابتدا به سامرا رفته و برخلاف سالهای قبل وارد شهر شده و مسیر بسیار طولانی را طی کرده و پس از زیازت شبانه امامین عشگری با وجود کثرت جمعیت ، باز مسیر بسیاز زیادی را پیاده امده و به کاظمین برویم شب را در منزل یک جوان شیعی بنام علی بخوابیم و صبح به زیارت امامین موسی ابن جعفر و امام جواد علیه السلام برویم و سپس به نجف رفته و در هتلی که آقای مهندس کماسی زحمت آنرا کشیده بود مستقر شده و  بعد از تشرف به حرم امام علی علیه السلام صبح فردای آنروز پیاده روی را آغاز کرده و بعد از  دوشب خوابیدن در بین راه که به سختی جا پیدا کردیم به کربلا رفته و در منزل آقای جعفری (از اهالی قم)که توسط حمید آقا هماهنگ شده بود مستقر شده و بعد از زیارت سحر حرم سید الشهدا و حضرت ابوالفضل ، سحرگاهان در اتوبوس نشسته و به سمت مرز حرکت کنیم. البته در سفر امسال بنده و سایر دوستان دچار مشکل بیماری شده و من در نزریکیهای کربلا دچار ضعف و سستی و امید نداشتم بتوانم پیاده خود را به کربلای معلی برسانم ولی بحمداله این توفیق به برکت امام حسین(ع)حاصل شد. نکته دیگر شور شوق و حضور مردم سال به سال بیشتر می شود و هرسال بر تعداد افراد افزوده میشود و از طرف دیگر مهمان نوازی شیعیان عراق است که با همه وجود از زوار پذیرایی می کنند. امسال سومین باری بود که توفیق زیارت و پیاده روی در ایام اربعین نصیبم گردید.